Medische informatie en privacy

Zorg op maat Tilburg

 

Onder professionele zorgverleners, artsen, nurse practitioners, tandartsen en andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg worden de personen verstaan die normaliter een vergunning hebben om geneeskunde uit te oefenen. Deze personen kunnen natuurlijk ook huisartsen, physician assistants, psychologen en geregistreerde verpleegkundigen omvatten. Indien zij echter geen vergunning hebben om hun beroep uit te oefenen, zouden zij worden beschouwd als onbekwaam om de geneeskunde uit te oefenen. Dit zou duidelijk impliceren dat de relatie tussen de persoon in de gezondheidszorg en de zorgverlener een gespecificeerde relatie is. Wil er sprake zijn van een gespecificeerde medische relatie tussen een persoon en hem/haarzelf, dan moet er een verwijzing bestaan naar de aard van de relatie. Bijvoorbeeld in die zin dat er een specifieke procedure is die een arts moet volgen en een belofte dat een patiënt alleen op verbintenis zal worden vrijgegeven zodat de arts de patiënt kan zien. Het zou een goede gewoonte zijn voor een arts om met een cliënt een vriendschappelijke relatie en een gespecificeerd HIPAA-beleid inzake privacy en beveiliging op te zetten om aanvaardbaar te zijn voor een cliënt. Het is een sterk beleid dat de privé-informatie van de patiënt beschermt en de cliënt vertelt welke maatregelen de arts gaat nemen om de informatie veilig te houden in geval van verlies of diefstal. Evenzeer moet het een standpunt zijn dat cliënten hem comfortabel vinden, aangezien hij verantwoordelijk zou zijn voor dezelfde inbreuk die zich voordoet. In dat geval zou hij schuldig worden geacht aan de inbreuk en worden geconfronteerd met passende gerechtelijke stappen. Hetzelfde geldt in het geval van een nurse practitioner.

Voor de toepassing van de HIPAA-privacyregels moet de nurse practitioner een geregistreerd gezondheidszorgverpleegkundige zijn. Geregistreerde verpleegkundigen worden in dit verband dus ook als beroepsbeoefenaren beschouwd. Laten we nu eens kijken naar secties 52 en 53 in de wet.

secties 52: Medische informatie en privacy

De geregistreerde zorgverlener(s) van de betrokken entiteiten is (zijn) vrijgesteld van de punten a) en b) van dit deel om gegevens in de vorm vanigenicale codes in te voeren. De zorgaanbieder moet in het bezit zijn van de bovengenoemde informatie en moet een document ontvangen waarin de in te voeren informatie gedetailleerd wordt beschreven. Alle door de cliënt gevraagde informatie moet correct worden ingevoerd. Bovendien wordt de zorgaanbieder in deze sectie ook opgedragen de elektronische gegevenscodes correct te gebruiken voor alle onder de richtlijn vallende entiteiten.

afdelingen 53: Vertrouwelijkheid

In dit deel van de wet worden het gedrag en de informatie omschreven die de patiënt met zijn zorgaanbieder moet delen. Het geeft de patiënt toestemming om persoonlijke informatie te delen, informatie die noodzakelijk wordt geacht voor de uitvoering van de taak van de zorgverlener, en informatie die is verkregen op grond van punt c) van deze afdeling. De patiënt kan de arts ook schriftelijk toegang geven tot de informatie die door hem is verstrekt. De arts moet dan de patiënt identificeren voor wie de informatie zal worden gebruikt.

Opgemerkt zij dat er enkele uitzonderingen op deze wet zijn. Zo is het bijvoorbeeld legaal dat een ziekenhuis de gegevens bekendmaakt van een patiënt die in een van zijn ziekenhuizen wordt behandeld. Bovendien kan een arts de resultaten van een persoonlijk onderzoek openbaar maken, mits hij daarvoor een geldige reden heeft. Dan zijn er ook nog een aantal gevallen waarin het gezondheidszorgsysteem van de overheid in Australië rechtstreeks toegang verleent tot de gegevens van patiënten. Dit is voor zaken die betrekking hebben op de opnameprocedure van een patiënt en zonder voorafgaande kennisgeving.

Lees meer:

Thuiszorg Tilburg

Zorg op maat Tilburg

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *